Na korte tijd kreeg ik een oranjegekleurde plek op mijn rechterborst, bij de hechting. Natuurlijk geen idee wat dat was, dus maar weer een afspraak gemaakt bij de plastisch chirurg. Gelukkig kan ik vaak dezelfde dag al terecht of een dag later. Wat bleek, mijn huid is heel dun en er was nog veel wondvocht wat mijn lymfe niet kon verwerken. Het wondvocht zocht een weg naar buiten, waardoor mijn hele hechting was opengesprongen.
Op de linker foto zie je het vocht. Het is een beetje lastig te zien, maar deze foto is van de zijkant genomen, de pleister is van de drain en je ziet nog een stukje van mijn bh-opvulling. Op deze foto zie je ook linksboven de wond een 'gat'. Omdat aan deze kant de tumor is weggehaald ontstaat er een opening naar de oksel. Om tegen te gaan dat de expander de oksel inschiet, wordt dit aan de binnenkant dichtgenaaid. Hierdoor is de huid naar binnen getrokken en ontstaat er en soort gat.
De rechter foto zie je hoe de hechting is losgesprongen. Het middelste stuk is wat groter, omdat daar ook nog een stukje dood huid zat. Op de wond zit wondbeslag, dat is een gelig goedje. Ziet er niet fijn uit. Met het douchen spoel je het wel weer schoon, maar het zit er ook snel weer op.
Doordat er een wond was ontstaan, kon de expander van mijn rechterborst niet worden gevuld, daarom hebben ze eerst alleen de linker gevuld. Bij het vullen van de expander wordt een spuit in de expander geprikt. Eerst wordt met behulp van een magneetje de juiste plek gezocht om het vulventiel aan te prikken. Achter het ventiel zit een metalen plaatje die ervoor zorgt dat je niet door de andere kant van de expander er weer uit komt. Het lijkt pijnlijk, maar dat is het totaal niet, want gevoel zit er nog steeds niet in. Er is 60 cc steriel zout water ingespoten. Nu heb ik in mijn linkerborst in totaal 120 cc, en rechts nog steeds de 60 cc die tijdens de operatie erin is gespoten. ( Dit was 6 sept 2016)
Op 20 september kreeg ik de 2e inspuiting. Ook deze keer alleen links. In totaal zit ik na deze ronde op 180 cc. Ik heb een foto van de voor en zijkant om het zo goed mogelijk te laten zien. De wond ziet er hier al best goed uit.
Tijdens de 4e vulsessie (11 oktober 2016) werd links weer 30 cc gevuld en rechts was de wond niet goed genoeg om te vullen. In totaal zit ik op de foto's hieronder dus op 240 cc links en 120 cc rechts. Voor de kijkers precies andersom
De 5e vulsessie (18 oktober), 270 en 180 cc. De linkerkant vind ik er best goed uitzien. De rechtkant daarintegen is een aardige Frankenboob. Vanuit de plastische chirurgie is de expander een middel met als doel de oprekking van de huid en de borstspier. Hoe dat er uit ziet, doet voor het proces niet ter zake. Maar voor degene die ermee moet lopen is het toch wel degelijk belangrijk. Je wordt mismaakt door de amputatie en je kunt je weer een beetje vrouw voelen door die expanders. Toen ik zag hoe de rechterexpander erin zat, hoger dan de andere, gekreukeld, en gewoon niet fijn voelend, heb ik een flink potje gehuild. Je begrijpt wel dat dit niet het eindresultaat is, en dit alleen een middel is, maar je wil toch niet een jaar als een alien door het leven gaan als dat niet nodig is... Er zou meer aandacht moeten worden besteed aan dit stukje. Het doet er wel degelijk toe hoe de expander erin zit. Maar goed, ik moet het er maar mee doen..
De 6e inspuiting was op 28 oktober, 300 cc bij 240 cc. Ze beginnen al was bij elkaar in de buurt te komen. Hier zijn geen foto's van helaas. De wond was gedurende de inspuitingen niet dicht, er zat wel een korst op. Deze kost viel er meestal dezelfde dag, na het vullen, eraf. Doordat de huid wel wordt gerekt, is de wond ook steeds wat groter geworden.
De 7e vulsessie (3 november 2016) was ook de laatste. Hiermee kwam de stand op 330 cc bij 300 cc. Mijn huid is dun en ik heb er praktisch geen vet onder. De huid had het moeilijk met al het oprekken; de huid wordt natuurlijk steeds dunner en de doorbloeding gaat moeizamer. Als mijn huid er niet de brui aan had gegeven, had ik er graag nog wat meer cc's in gekregen, maar soms wordt het lot voor je bepaald.
Deze foto's zijn op 9 maart 2017 gemaakt Toen was eindelijk de wond dicht.. Ik zal jullie de foto's van de wond besparen, ook al heb ik daar letterlijk 100 van. Als je goed naar de linkerborst kijkt, zie je hoe groot het litteken is. Helemaal als je de eerdere foto's ziet, is de wond wel veel groter geworden door het oprekken.. Het heeft dus ruim 6 maanden geduurd voordat de wond helemaal dicht ging.
Als je expanders hebt moet je koste wat het kost voorkomen dat er een infectie bijkomt. Dit is namelijk niet met een kuurtje te fixen. De expander moet er dan uit en als de infectie weg is kan de expander er weer in. Zit je natuurlijk niet op de wachten. Om een infectie te voorkomen is het de bedoeling om de wond droog te houden, er een korst op te laten komen. Die korst erop krijgen was nog niet zo'n enorm probleem, het erop houden wel. Bij elke vorm van warmte ging de korst eraf. Te warm gekleed, korst eraf. Douchen, korst eraf. Drama. Uiteindelijk was op een dag de korst ingestort en ontstond er een rode rand rondom de wond, lichte paniek Ik maar weer naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik een andere plastisch chirurg dan mijn eigen. Zij vond mijn wond wel op een schaafwond lijken en wilde het behandelen met brandwondenzalf. Logisch toch. Maar goed, het bleek wonderzalf. Wat in maanden niet was gelukt, was nu in 1 week en 5 dagen wel gelukt. de hele wond dicht. Victorie! Na maanden in dienst te zijn geweest van mijn wond, was ik eindelijk vrij!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten