Op basis van een mammografie, echo, MRI, PET/CT scan, puncties en biopten is gekeken naar de status en het behandelplan. Maar pas als het weefsel allemaal is onderzocht, weet je hoe het er echt voor staat. Helaas moest ik lang wachten op deze uitslag. Tot 3 keer toe was de afspraak verplaatst omdat de pathologie-afdeling nog niet klaar was met het onderzoek.
De uitslag was eigenlijk een stuk rooskleuriger dan voorheen werd aangenomen. Van het knobbeltje bij mijn oksel was natuurlijk al bekend dat het kanker (hormoongevoelig) was, maar de rest van mijn borst bleek voorstadium te zijn. Dit betekende dat bestraling niet nodig was. Helaas was in de poortwachtklier een micrometastase (kleine uitzaaiing) gevonden. Daardoor is wel een aanvullende behandeling nodig in de vorm van chemotherapie en/of hormoontherapie.
Deze behandelingen is het gebied van de internist. Tijdens het eerste gesprek kregen we te horen dat chemotherapie mogelijk niet nodig was, alleen hormoontherapie. Er zou een mammaprint worden gemaakt van het tumorweefsel, hierbij worden 70 genen gescreend die een rol spelen bij uitzaaiingen. Het geeft een indicatie van de kans op terugkeer van de kanker. Hoog risico of laag risico.
Bij de afspraak voor het bespreken van de Mammaprint en dus de vervolgbehandeling bleek dat er geen uitslag was. Er werd gezegd dat het te weinig materiaal was om een goede print te maken. En dan....... sja. Dat was de grote vraag. Het advies van de internist was richting geen chemo-, wel hormoontherapie. Maar daarbij wel de kanttekening dat je daar zelf achter moet staan, kun je ermee leven dat je geen chemotherapie doet en dat er de mogelijkheid bestaat dat het terugkomt.
Stof om over na te denken dus. Ondertussen werd er ook een second opinion aangevraagd bij het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis. De week daarop weer naar de internist voor de uitslag van de second opinion. Ook hieruit kwam geen chemo-, wel hormoontherapie. Dat was fijn, want dat was ook mijn keuze geweest. Het blijft natuurlijk kanker, dus zekerheden krijg je nooit. De komende 5 jaar ben ik een tamoxifengebruiker. Je noemt het hormoontherapie, maar het is eigenlijk anti-hormoontherapie. Het gaat de werking van oestrogeen tegen. De oestrogeen wordt nog wel aangemaakt, maar niet meer ontvangen.
Eenmaal thuis werd ik gebeld door de internist, hij had ineens toch een uitslag gekregen van de mammaprint. De uitslag was laag risico............gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten